Wij van GEBA Trans: Udo Tophofen

Gepost op in de categorie Blog

Udo Tophofen

U kent ons bij naam van de mail of van de telefoon. Of u hebt ons opgezocht op onze site. Hoog tijd om dat allemaal wat meer kleur te geven. In deze nieuwsbrief: Udo Tophofen (50).

‘Ja vijftig, sinds dit najaar. Iedereen had het erover, maar mij zei het niet zo veel. Althans, het zei me niet meer dan toen ik veertig of dertig werd.’ Al sinds de mavo en meao zit Udo – bij GEBA Trans nu senior expediteur – in de logistiek en hij heeft sindsdien veel zien veranderen: ‘Ik zie me nog bij Frans Maas destijds. Typemachine, stapels papieren en aantekeningen op het bureau en in de hoek een telex. Wat je indertijd in je hoofd en je aantekeningen had, zit nu in computersystemen. Dat maakt het werk sneller en eenvoudiger, vooral voor complexere vragen. Dat is ook wat me boeit aan de logistiek. Er is een enorme dynamiek.’

Na de beklimming van de Galibier, twee jaar geleden, is de wielerploeg van GEBA Trans uit elkaar gevallen en fietst ieder voor zichzelf een eind weg. Udo heeft daarbij graag U2 op de oren, of Earth, Wind and Fire: ‘Alsjeblieft geen hardrock of dance. Ik hoor wel graag jazz, maar niet bij het fietsen. Een tijd terug nog met vrienden naar een bigband geweest bij Grenswerk (poppodium in Venlo – red.). Geen verkeerde plek voor de vrijdag- of zaterdagavond trouwens, dat Grenswerk. Ik kom er graag met mijn vrouw.’

Tja, die Galibier. Dat was wat. Het idee was ontstaan toen hij samen met twee anderen van GEBA nog wat zat te drinken na het zwemmen: ‘Sportfietsen? Had ik nooit gedaan, maar het leek me wel wat. Die Galibier dus, in de Franse Alpen. Voor wie het niet direct kon betalen had GEBA een leuke lening opgezet. Die dag zelf: geweldig. Beneden was het te heet, boven lag sneeuw. Mooi via sponsoring ook 25 duizend euro opgehaald voor KidzBaze, dat een ruggensteuntje wil geven aan kinderen die om allerlei redenen niet in hun eigen gezin kunnen wonen.’