Wij van GEBA Trans: Mandy Boumans
U kent ons bij naam van de mail of van de telefoon. Of u hebt ons opgezocht op de site. Hoog tijd om dat allemaal wat meer kleur te geven. In deze nieuwsbrief: Mandy Boumans (25).
Sinds november 2012 werkt Mandy bij GEBA Trans als administratief medewerkster: financiële administratie, telefonische receptie, bestellingen, koffie en thee verzorgen, kortom: manusje van alles. Met veel enthousiasme en altijd muziek om zich heen.
‘Ja, overal. Hier op het werk, bij het eten koken, tussen thuis en werk in de auto. Popmuziek, rock, eigenlijk heel veel, zolang er maar niet iemand op een viool staat te zagen. Ik volg de Amerikaanse hitlijsten en dan lig je al gauw twee weken voor op Nederland. Als mijn collega iets nieuws op de radio hoort, kan ik dat bij wijze van spreken al meezingen. “Ken je die ook al?” zegt ze dan.’
Ook Amerikaans is haar voorkeur voor crime-series. Die zijn beter dan de populaire Zweedse en Deense. Beter omdat ze extremer zijn, vreemde misdaden. Vooral de verschillende CSI’s: ‘Ik zag laatst iets. Had een vrouw vooraf een miniatuur gemaakt van de plaats delict, inclusief een poppetje dat voor lijk lag. Zo voerde ze ook de moord uit. Bizar natuurlijk. Maar ook boeiend, want wat beweegt een mens om dat te doen? Wat gebeurt er in dat hoofd voorafgaand aan die moord? Dat is reuze spannend.’
Ze haast zich ons gerust te stellen dat ze zelf geen ambities koestert in die richting. Integendeel, niets liever dan met vriendlief op de bank: ‘Nee, het gaat me om de psychologie. Daarom kijk ik ook graag naar Dr. Phill. Al die mensen die zich zo gedragen dat ze precies het tegenovergestelde bereiken van wat ze willen. Het is allemaal een beetje dik aangezet, want het is televisie. Ach, je moet wat als er niets anders is.’
Er wordt nogal veel gefietst en gelopen bij GEBA Trans… Niet haar favoriete ding, maar: ‘Twee keer in de week ga ik ’s avonds hardlopen met mijn vader, daar heb ik een ontzettend goeie band mee. Maar het is me meer om die band te doen dan om dat lopen. Helaas waar, hij rent vaak harder dan ik. Nee, wandelen in een bos ofzo doe ik ook niet. Ik bedoel, waar moet je dan heen? Een rondje lopen?!’